ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΑΓΝΩΣΤΟΥ - ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ "ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ"

[1] Οὐχὶ ταὐτὰ γιγνώσκειν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, παρίσταταί μοι, ὅταν τε τὸ τῆς πολιτείας ὄνομ’ ὑμῶν ἀκούσω, καὶ ὅταν τὸν τρόπον ὃν προσφέρονταί τινες ὑμῶν τοῖς ὑπὲρ ταύτης λέγουσιν ἴδω. τὴν μὲν γὰρ πολιτείαν δημοκρατίαν, ὥσπερ ἅπαντες ἴστε, ὀνομάζετε, τῶν δὲ τἀναντία ταύτῃ λεγόντων ἐνίους ἥδιον ἀκούοντας ὁρῶ. [2]  ὃ καὶ θαυμάζω τίς ποθ’ ἡ
πρόφασις. πότερον προῖκα λέγειν ταῦτ’ αὐτοὺς οἴεσθε; ἀλλ’ οἱ τῶν ὀλιγαρχιῶν, ὑπὲρ ὧν οὗτοι λέγουσιν, κύριοι καὶ πλείω σιωπῆς μᾶλλον ἂν δοῖεν. ἀλλὰ βελτίω ταῦτ’ εἶναι τῶν ἑτέρων ὑπειλήφατε; βελτίων ἄρ’ ὑμῖν ὀλιγαρχία δημοκρατίας φαίνεται. ἀλλ’ αὐτοὺς εἶναι βελτίους ἡγεῖσθε; καὶ
τίς ἂν ὑφ’ ὑμῶν χρηστὸς νομίζοιτ’ εἰκότως, ἐναντία τῇ καθεστώσῃ πολιτείᾳ δημηγορῶν; οὐκοῦν λοιπὸν ἁμαρτάνειν ὑμᾶς, ὅταν οὕτως ἔχητε τὴν γνώμην. τοῦτο τοίνυν φυλάττεσθε μὴ πάσχειν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὅπως μή ποτε τοῖς ἐπιβουλεύουσιν λαβὴν δώσετε, εἶτα τότ’ αἰσθήσεσθ’ ἡμαρτηκότες, ἡνίκ’ οὐδ’ ὁτιοῦν ὑμῖν πλέον ἔσται.

ΑΣΚΗΣΕΙΣ:

1. αἰσθήσεσθ’, ἡμαρτηκότες,  ἔσται, πάσχειν, ἔχητε, ὑπειλήφατε, λέγειν, ὁρῶ, ἀκούοντας, προσφέρονταί , γιγνώσκειν: Χρονική αντικατάσταση στην Οριστική στο γ’ ενικό.

2. παρίσταταί, προσφέρονταί , λέγουσιν, δοῖεν: Να γραφεί το β’ ενικό και το γ’ πληθυντικό σε όλες τις εγκλίσεις του αορίστου (στη φωνή που βρίσκεται το κάθε ρήμα).

3. φαίνεται, ἐπιβουλεύουσιν, φυλάττεσθε: Να δημιουργήσετε τον παθητικό αόριστο και μέλλοντα των ρημάτων και έπειτα να αντικαταστήσετε εγκλιτικά τα ρήματα στον Παθητικό αόριστο στο β’ ενικό και γ’ πληθυντικό.

4. βελτίους, ἥδιον, πλείω, μᾶλλον: να γραφούν οι υπόλοιποι βαθμοί τους.

5. τινες, ἄνδρες, ὃν , ἅπαντες, ταύτῃ , ἀκούοντας, λεγόντων, βελτίους, χρηστὸς, πρόφασις, δημηγορῶν, τοῖς ἐπιβουλεύουσιν , ὑμᾶς, τὴν γνώμην, τῶν ἑτέρων, οὗτοι: να γραφούν οι πλάγιες πτώσεις τους σε ενικό και πληθυντικό.

6. «Οὐχὶ ταὐτὰ γιγνώσκειν… ὑπὲρ ταύτης λέγουσιν ἴδω»: Να μεταφερθεί στον πλάγιο λόγο με ρήμα εξάρτησης το λέγει.