KEIMENO I
Ovidius poeta in terra Pontica exulat. Epistulas Romam scriptitat. Epistulae plenae querelarum sunt. Romam desiderat et fortunam adversam deplorat. Narrat de incolis et de terra gelida. Poetam curae et miseriae excruciant. Epistulis contra iniuriam repugnat. Musa est unica amica poetae.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:
Ο Οβίδιος, ο ποιητής, είναι εξόριστος στη γη του Πόντου. Γράφει συχνά επιστολές στη Ρώμη. Οι επιστολές είναι γεμάτες παράπονα. Επιθυμεί τη Ρώμη και κλαίει για την κακή του τύχη. Διηγείται για τους βάρβαρους κατοίκους και την παγωμένη γη. Οι έγνοιες και οι δυστυχίες βασανίζουν τον ποιητή. Μάχεται ενάντια στην αδικία με τις επιστολές του. Η Μούσα είναι η μοναδική φίλη του ποιητή.
ΑΣΚΗΣΕΙΣ:
1. Να συμπληρωθούν οι πίνακες.
sum
|
exulat
|
scriptitat
|
deplorat
|
repugnat
| |
Ενς
| |||||
Πρκ.
| |||||
Σουπ.
| |||||
Απαρ.
|
ΕΝΙΚΟΣ
Ον.
|
epistula
|
avaritia
| ||||
Γεν.
|
poetae
| |||||
Δοτ.
| ||||||
Αιτ.
|
fortunam
| |||||
Κλητ.
| ||||||
Αφ.
|
querela
|
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ
Ον.
| ||||||
Γεν.
| ||||||
Δοτ.
| ||||||
Αιτ.
| miserias | |||||
Κλητ.
| ||||||
Αφ.
|
2. Nα μεταφέρετε στον πληθυντικό τις προτάσεις:
α. Terram gelidam non desidero.
β. Cura et miseria poetam excruciant.
γ. Epistula contra iniuriam repugnas.
δ. Musa amica poetae est.
ε. Amica poetae non est in terra gelida.
ΚΕΙΜΕΝΟ ΙΙ
Aeneas filius Anchisae est. Patria Aeneae Troia est. Graeci Troiam oppugnant et dolo expugnant. Aeneas cum Anchisa, cum nato et cum sociis ad Italiam navigat. Sed venti pontum turbant et Aenean in Africam portant. Ibi Dido regina novam patriam fundat. Aeneas reginae insidias Graecorum renarrat. Regina Aenean amat et Aeneas reginam. Denique Aeneas in Italiam navigat et regina exspirat.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:
Ο Αινείας είναι γιος του Αγχίση. Η Τροία είναι πατρίδα του Αινεία. Οι Έλληνες πολιορκούν την Τροία και την κυριεύουν με δόλο. Ο Αινείας πλέει προς την Ιταλία με τον Αγχίση, με το γιο και τους συντρόφους του. Αλλά οι άνεμοι ταράζουν τη θάλασσα και φέρνουν τον Αινεία στην Αφρική. Η Διδώ, η βασίλισσα, ιδρύει εκεί νέα πατρίδα. Ο Αινείας αφηγείται από την αρχή στη βασίλισσα το τέχνασμα των Ελλήνων. Η βασίλισσα αγαπά τον Αινεία και ο Αινείας τη βασίλισσα. Ο Αινείας τελικά πλέει προς την Ιταλία και η βασίλισσα πεθαίνει.
ΑΣΚΗΣΕΙΣ:
1. Να συμπληρωθούν οι πίνακες.
oppugnant
|
turbant
|
fundat
|
renarrat
|
exspirat
| |
Ενς
| |||||
Πρκ.
| |||||
Σουπ.
| |||||
Απαρ.
|
ΕΝΙΚΟΣ
Ον.
| ||||||
Γεν.
| ||||||
Δοτ.
|
filio
| |||||
Αιτ.
|
natum
| |||||
Κλητ.
| ||||||
Αφ.
|
ponto
|
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ
Ον.
|
venti
|
reginae
| ||||
Γεν.
| ||||||
Δοτ.
|
dolis
| |||||
Αιτ.
| ||||||
Κλητ.
| ||||||
Αφ.
|
2. Nα μεταφερθούν όλα τα ρήματα του κειμένου στο αντίστοιχο πρόσωπο στον άλλον αριθμό.
3. Να μεταφέρετε στον ενικό τις προτάσεις.
α. Cum filiis et sociis ad novas patrias navigatis.
β. Dolos Graecorum Troiani incolis Africae renarrant.
γ. Socii novas patrias in terris barbaris fondant.
δ. Poetae sociis miserias renarrant.
ε. Poetae in epistulas curas et miserias scriptitant.
ΚΕΙΜΕΝΟ ΙΙΙ
Cepheus et Cassiope Andromedam filiam habent. Cassiope, superba forma sua, cum Nymphis se comparat. Neptunus iratus ad oram Aethiopiae urget beluam marinam, quae incolis nocet. Oraculum incolis respondet : «regia hostia deo placet! » . Tum Cepheus Andromedam ad scopulum adligat ; belua ad Andromedam se movet. Repente Perseus calceis pennatis advolat; puellam videt et stupet forma puellae. Perseus hasta beluam delet et Andromedam liberat. Cepheus, Cassiope et incolae Aethiopiae valde gaudent.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:
O Κηφέας και η Κασσιόπη έχουν κόρη την Ανδρομέδα. Η Κασσιόπη, περήφανη για την ομορφιά της, συγκρίνει τον εαυτό της με τις Νύμφες. Ο Ποσειδώνας οργισμένος στέλνει στην ακτή της Αιθιοπίας ένα θαλασσινό θηρίο, που εξοντώνει τους κατοίκους. Το μαντείο απαντά στους κατοίκους: « στο θεό αρέσει βασιλικό σφάγιο». Τότε ο Κηφέας δένει την Ανδρομέδα σε ένα βράχο. Ξαφνικά φθάνει πετώντας με τα φτερωτά σανδάλια ο Περσέας ‘ βλέπει την κόρη και θαμπώνεται από την ομορφιά της κόρης. Ο Περσέας εξοντώνει το θηρίο με το δόρυ και απελευθερώνει την Ανδρομέδα. Ο Κηφέας , η Κασσιόπη και οι κάτοικοι της Αιθιοπίας χαίρονται πάρα πολύ.
ΑΣΚΗΣΕΙΣ:
1. Να συμπληρωθούν οι πίνακες.
ΕΝΙΚΟΣ
Ον.
| ||||||
Γεν.
| ||||||
Δοτ.
|
scopulo
| |||||
Αιτ.
|
calceum
|
beluam
| ||||
Κλητ.
| ||||||
Αφ.
|
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ
Ον.
| ||||||
Γεν.
|
oraculorum
| |||||
Δοτ.
|
puellis
| |||||
Αιτ.
| ||||||
Κλητ.
| ||||||
Αφ.
|
hastis
|
habeo
|
noceo
|
respondeo
|
placeo
|
moveo
| |
Ενς
| |||||
Πρκ.
| |||||
Σουπ.
| |||||
Απαρ.
|
2. Να μεταφέρετε τις προτάσεις στον αντίθετο αριθμό απ’ αυτόν που βρίσκονται.
α. Belua marina terrae nocet.
β. Incola hasta beluam marinam delet.
γ. Graeci dolis beluas delent.
δ. Dei beluas marinas ad oras urgent.
ε. Femina superba deo non placet.
3. Nα κλιθούν οι αντωνυμίες μαζί με τα ουσιαστικά:
meus calceus, tuum oraculum, illa belua, ille deus
ΚΕΙΜΕΝΟ ΙV
Apud antiquos Romanos concordia maxima sed avaritia minima erat. Romani in suppliciis deorum magnifici sed domi parci erant. Iustitia inter se certabant et patriam curabant. In bello pericula audacia propulsabant et beneficiis amicitias parabant. Delecti consultabant patriae; eis corpus ex annis infirmum sed ingenium propter sapientiam validum erat.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:
Πάρα πολύ μεγάλη ομόνοια αλλά ελάχιστη πλεονεξία υπήρχε στους αρχαίους Ρωμαίους. Οι Ρωμαίοι ήταν γενναιόδωροι στη λατρεία των θεών αλλά οικονόμοι στην ιδιωτική τους ζωή. Συναγωνιζόντουσαν μεταξύ τους στη δικαιοσύνη και φρόντιζαν την πατρίδα τους. Στον πόλεμο απομάκρυναν τους κινδύνους με το θάρρος τους και αποκτούσαν συμμάχους με τις ευεργεσίες τους. Εκλεγμένοι άντρες φρόντιζαν για την πατρίδα’ αυτοί είχαν το σώμα αδύναμο από τα χρόνια αλλά το πνεύμα δυνατό από τη σοφία τους.
ΑΣΚΗΣΕΙΣ:
1. Να συμπληρωθούν οι πίνακες.
certo
|
curo
|
propulso
|
consulto
|
paro
| |
Ενς
| |||||
Πρκ.
| |||||
Σουπ.
| |||||
Απαρ.
|
ΕΝΙΚΟΣ
Ον.
| ||||||
Γεν.
| ||||||
Δοτ.
|
anno
|
avaritiae
| ||||
Αιτ.
| ||||||
Κλητ.
|
beneficium
| |||||
Αφ.
|
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ
Ον.
| ||||||
Γεν.
|
amicitiarum
|
bellorum
| ||||
Δοτ.
| ||||||
Αιτ.
| ||||||
Κλητ.
| ||||||
Αφ.
|
periculis
|
2. Nα κλιθούν οι συνεκφορές:
maxima concordia, minimum periculum, valida sapientia, parcus poeta.
3. Nα αντικαταστήσετε τις υπογραμμισμένες λέξεις από τους αντίστοιχους τύπους της αντωνυμίας is-ea-id :
α. Αpud Graecos iustitia magna est.
β. Graeci Troiam dolo expugnant.
γ. Concordia apud Graecos minima est.
δ. Perseus forma puellae stupet.
ε. Corpus Romano infirmum est.
4. Nα συμπληρώσετε τα κενά με το σωστό τύπο των λέξεων ή φράσεων που βρίσκονται σε παρένθεση:
α. Αpud ……… (Graeci) minima Concordia erat.
β. Propter ……….. (avaritia) ei amici non erant.
γ. Inter ……..(ego) et ……..(tu) amicitia est.
δ. In ………... (Italia) Romani sunt.
5. Nα μεταφέρετε τους τύπους των προτάσεων στον άλλο αριθμό (όπου είναι δυνατόν).
α. Ιs in bello periculum audacia propulsabat.
β. Tu non amas deum?
γ. Illi in suppliciis deorum magnifici erant.
δ. Ille suum filium amat. Eius filium amat Dido.
ε.Εa multos agros in Italia habet.
4. Nα γραφούν τα παρακάτω ρήματα στον παρατατικό στο γ’ ενικό και β’ πληθυντικό:
certo
habeo
urgeo
noceo
advolo
video
consulto
stupeo
KEIMENO V
Silius Italicus, poeta epicus, vir clarus erat. XVII (septendecim) libri eius de bello Punico secundo pulchri sunt. Ultimis annis vitae suae in Campania se tenebat. Multos in illis locis agros possidebat. Silius animum tenerum habebat. Gloriae Vergili studebat ingeniumque eius fovebat. Eum ut puer magistrum honorabat. Monumentum eius, quod Neapoli iacebat, pro templo habebat.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Ο Σίλιος Ιταλικός, ο επικός ποιητής, ήταν άντρας ένδοξος. Τα δεκαεφτά βιβλία του για το δεύτερο Καρχηδονιακό πόλεμο είναι ωραία. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του διέμενε στην Καμπανία. Είχε στην κατοχή του πολλά κτήματα σε εκείνους τους τόπους. Ο Σίλιος είχε ευαίσθητη ψυχή. Επεδίωκε τη δόξα του Βιργιλίου και λάτρευε το πνεύμα του. Τον τιμούσε, όπως ο μαθητής το δάσκαλο. Το μνημείο του, το οποίο βρισκόταν στη Νεάπολη, το θεωρούσε σα ναό.
ΑΣΚΗΣΕΙΣ
1Να συμπληρωθούν οι πίνακες:
ΕΝΙΚΟΣ
vir
| |||||||
magistro
| |||||||
agrum
| |||||||
anime
|
puer
| ||||||
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ
templa
|
libri
| ||||||
gloriarum
| |||||||
2. Να γραφούν οι πλάγιες πτώσεις των συνεκφορών: sacrum templum, pulcher liber, tener animus, nostrum monumentum, ultima gloria.
3. Να μεταφέρετε στον άλλο αριθμό τους κλιτούς τύπους των παρακάτω προτάσεων:
α. Pulchros libros epicorum poetarum habemus.
β. Monumenta clarorum virorum antiqui Graeci pro templis habebant.
γ. Puer magistrum suum honorat et amat.
δ. Nos poetam honoramus et pro deo habemus.
4. Να αντικαταστήσετε την κτητική αντωνυμία για έναν κτήτορα με την ίδιου
προσώπου κτητική αντωνυμία για πολλούς κτήτορες και να γίνουν οι απαιτούμενες
αλλαγές:
προσώπου κτητική αντωνυμία για πολλούς κτήτορες και να γίνουν οι απαιτούμενες
αλλαγές:
α. Epistulae meae plenae querelarum mearum sunt.
β. Epistulis tuis contra iniuriam meam repugnabas.
γ. Poetam meum valde honoramus.
δ. Poeta fortunam tuam deplorat.
ε. Suum monumentum in Italia iacet.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ VI
In ea civitate , quam leges continent, boni viri
libenter leges servant. Lex enim est fundamentum libertatis, fons aequitatis. Mens et animus et consilium et
sententia civitatis posita est in legibus. Ut corpora nostra sine mente, sic civitas sine
lege non stat. Legum ministri sunt magistratus, legum interpretes iudices, legum denique
omnes servi sumus: sic enim liberi esse possumus.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Σ’ αυτήν την
πολιτεία, την οποία στεριώνουν οι νόμοι, οι καλοί πολίτες τηρούν πρόθυμα τους
νόμους. Διότι ο νόμος είναι το θεμέλιο της ελευθερίας και η πηγή της
δικαιοσύνης. Ο νους, η ψυχή, η σκέψη και η κρίση της πολιτείας βρίσκονται στους
νόμους . Όπως τα σώματά μας δεν υπάρχουν χωρίς το πνεύμα, έτσι και η πολιτεία δεν
στέκεται χωρίς το νόμο. Υπηρέτες των νόμων είναι οι άρχοντες, οι δικαστές
ερμηνευτές των νόμων και τέλος όλοι είμαστε υπηρέτες των νόμων΄ γιατί έτσι
μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι.
ΑΣΚΗΣΕΙΣ
1)
Συμπληρώστε
τους πίνακες με τους τύπους που λείπουν:
iudicis
|
||||
minister
|
||||
ea civitate
|
mentes
|
boni viri
|
|||
2)
Nα γράψετε τους αρχικούς χρόνους των ρημάτων: continent, servant,
est, stat, possum
3)
Να
μεταφέρετε τους κλιτούς τύπους των παρακάτω προτάσεων στον άλλο αριθμό:
Ιn ea civitate, quam leges continent, boni viri
libenter leges servant.
Ut corpora nostra sine mente, sic civitas sine lege
non stat.
Lex enim est fundamentum libertatis, fons aequitatis.
4)
(bonus, -a, -um) interpres, (liber, -a, -um) mens: Nα επιλέξετε το σωστό γένος του επιθέτου και να κλίνετε στις πλάγιες πτώσεις
του ενικού και του πληθυντικού αριθµού το ουσιαστικό µαζί µε το επίθετο που το
συνοδεύει.
5)
Να συµπληρωθούν τα κενά των λέξεων µε τις σωστές καταλήξεις:
α) Μagistratus sunt serv.....
leg.....
β) Nos aequitat.....
serva.....
γ) Mens iudic.....
liber..... est.
δ) Bon..... leg..... fons
libertat..... sunt.
ε) Civitas sine
libertat..... non sta.....
6) Να γράψετε τα παρακάτω ουσιαστικά στην
γενική πληθυντικού και να τα
εντάξετε στον πίνακα που ακολουθεί: viri, fons, animus, consilium,
sententia, corpora,
civitate, ministri, lege, interpretes.
Α’ ΚΛΙΣΗ
|
Β’ ΚΛΙΣΗ
|
Γ’ ΚΛΙΣΗ
|
ΚΕΙΜΕΝΟ VII
Caesar propter frumenti inopiam
legiones in hibernis multis conlocat.
Ex quibus quattor in Nerviis hiemare iubet et tribus imperat in Belgis remanere. Legatos omnes frumentum in castra importare iubet. Milites
his verbis admonet:
«Hostes adventare audio;
speculatores nostri eos prope esse nuntiant. Vim hostium cavere debetis; hostes enim de collibus advolare solent et caedem militum perpetrare possunt».
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Ο Καίσαρας λόγω της έλλειψης σιταριού εγκαθιστά τις λεγεώνες σε πολλά χειμερινά στρατόπεδα Διατάζει τέσσερις από αυτές να ξεχειμωνιάσουν στη χώρα των Νερβίων και διατάζει τρεις να
παραμείνουν στη χώρα των Βέλγων. Διατάζει όλους τους διοικητές των λεγεώνων να
μεταφέρουν σιτάρι στα στρατόπεδα. Συμβουλεύει τους στρατιώτες μ’ αυτά τα λόγια:
«Πληροφορούμαι ότι οι εχθροί πλησιάζουν΄ Οι κατάσκοποί μας αναγγέλλουν ότι
είναι κοντά. Πρέπει να φυλάγεστε από τη δύναμη των εχθρών΄ γιατί συνηθίζουν να
εξορμούν από τους λόφους και μπορούν να κατασφάξουν τους στρατιώτες μας»
ΑΣΚΗΣΕΙΣ
1)
Nα γραφούν οι αρχικοί χρόνοι των ρημάτων: hiemare, iubet, remanere,
audio, possunt, debetis.
2)
Να συμπληρωθούν οι πίνακες:
ΕΝΙΚΟΣ
legionis
|
caedis
|
||||
miles
|
|||||
ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ
hiberna
|
|||||
verborum
|
|||||
collibus
|
|||||
3)
Nα σχηματιστούν τα απαρέμφατα των ρημάτων: conloco, hiemo, iubeo,
remaneo, impero, importo, admoneo, advent, caveo, debeo, soleo, perpetro.
4)
Να μεταφέρετε τους όρους των παρακάτω προτάσεων στον
άλλον αριθμό:
-
Legatus legionem remanere in Belgis iubet.
-
Romani milites caedes perpetrabant.
-
Romani duces legions suas in collibus conlocant.
-
Speculatorem nostrum hostis videt.
-
Ille
milites cavere hostes admonet.
5)
Nα συµπληρώστε τα κενά επιλέγοντας από τις λέξεις που δίδονται µέσα στις παρενθέσεις τη λέξη που κάθε φορά απαιτείται, αφού τη µεταφέρετε στον κατάλληλο τύπο (τα ρήµατα µε τα οποία θα συµπληρώσετε τα κενά, να τεθούν σε οριστική ενεστώτα). Να προσέξετε ώστε οι προτάσεις να είναι νοηµατικώς αποδεκτές.
α) Caesar
quattuor ex ........................ in Nerviis et tres in Belgis
....................
(conloco, legio)
β) Quattuor
................... in Nerviis hiemare imperat et tres in Belgis
..........................
iubet. (remaneo, legio)
γ) ............................... omnes
.................................. in .................................
conlocare
iubet. (hiberna, legatus, legio)
δ) ............................... frumentum in castra
.............................. iubet.
(importo, legatus)
6)
Να συμπληρωθεί ο
σωστός τύπος υποκειμένου του απαρεμφάτου.
-
Caesar putat………………….. esse dux
Romanorum (Caesar)
-
Milites putant ………………… esse
ducem Romanorum (ille)
-
Milites putant ………………….
desiderare Romam (poeta)
-
Caesar iubet …………………….
impotare frumrntum in castra (legati)
KEIMENO VIII
Gaius Plinius
Cornelio Tacito suo salutem. Ridebis. Ego tres apros feroces cepi. “Ipse?” interrogabis. Ipse. Ad redia sedebam; erat in proximo non venabulum sed stilus et
pugillares; cogitabam aliquid enotabamque; etsi retia vacua, plenas tamen ceras
habebam. Silvae et solitude sunt magna incitamenta cogitationis. Cum in
venationibus eris, licebit tibi quoque pugillares adportare; videbis non Dianam in
montibus sed Minervam errare. Vale!
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Ο Γάιος Πλίνιος στέλνει τις ευχές του στον Κορνήλιο
Τάκιτο. Θα γελάσεις. Εγώ έπιασα τρία φοβερά αγριογούρουνα. Θα ρωτήσεις: «Ο
ίδιος;» Ο ίδιος. Καθόμουν δίπλα στα δίχτυα΄ πλάι μου δεν υπήρχε η λόγχη αλλά η
γραφίδα και οι πλάκες’ σκεφτόμουν κάτι και κρατούσα σημειώσεις’ αν και (είχα)
τα δίχτυα άδεια, είχα όμως γεμάτες τις πλάκες. Τα δάση και η μοναξιά είναι
μεγάλα ερεθίσματα της σκέψης. Όταν βρεθείς σε κυνήγι, θα μπορέσεις να φέρεις
εκεί τις πλάκες: θα δεις όχι την Άρτεμη αλλά την Αθηνά να περιπλανιέται στα
βουνά. Γεια σου!
ΑΣΚΗΣΕΙΣ:
1)videbis,
sunt, licebit, cogitabam: Να τοποθετήσετε
τα ρήµατα στον παρακάτω πίνακα και να συµπληρώσετε τον αντίστοιχο τύπο στους άλλους χρόνους της
ίδιας φωνής.
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ
|
ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ
|
ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ
|
2)Να συμπληρωθεί ο πίνακας:
solitudinis
|
||||||
salutem
|
venabulum
|
|||||
retia
|
pugillares
|
|||||
montibus
|
||||||
venationibus
|
3) Να τοποθετήσετε τα παρακάτω ουσιαστικά
στον πίνακα που ακολουθεί και
να τα µεταφέρετε στον αντίθετο αριθµό: silvae,
incitamentum, apros, pugillares, salutem, venationibus, retia
Α’ κλίση
|
Αντίθ. αριθμός
|
Β’ κλίση
|
Αντίθ. αριθμός
|
Γ’ κλίση
|
Αντίθ. αριθμός
|
4) Nα μεταφέρετε όλους τους
τύπους των προτάσεων στον άλλο αριθμό (όπου αυτό είναι δυνατόν):
-
Venationes
nobis valde placent.
-
Etsi
retia vacua, plenas tamen ceras habebam.
-
Silvae
magna incitamenta cogitationum sunt.
-
Poetae
silvas et solitudines amant.
5)Στις παρακάτω
προτάσεις να διαγράψετε το σκέλος που περιέχει λάθος.
suo είναι γένους αρσενικού ή ουδετέρου;
tres είναι αριθµητικό επίθετο ή επίρρηµα;
ipse είναι οριστική ή δεικτική αντωνυµία;
Venabulum
είναι γένους αρσενικού ή ουδετέρου;
Retia είναι ουσιαστικό β΄ ή γ΄ κλίσης;
incitamenta
είναι γένους θηλυκού ή ουδετέρου;
cum είναι πρόθεση ή σύνδεσµος;
quoque
είναι επίρρηµα ή σύνδεσµος;
montibus
είναι δοτική ή
αφαιρετική πληθ.;
vale
είναι ρήµα ή επίρρηµα;
6) Να εντάξετε τις παρακάτω λέξεις στον
πίνακα που ακολουθεί: apros, ipse,
ad, proximo, sed, aliquid,
que, cum, tamen, tibi, in, vacua, ceras, tres, stilus, quoque.
Ουσιαστ.
|
Επίθ.
|
Αντων.
|
Αριθμητ.
|
Επίρρημα
|
Πρόθεση
|
Σύνδεσμ.
|
7)Να γράψετε
τους αρχικούς χρόνους όλων των ρημάτων του κειμένου και να τα αντικαταστήσετε
χρονικά (ενεστώτας-παρατατικός-μέλλοντα)
KEIMENO IX
Tarquinius Superbus, septimus
atque ultimus regum, hoc modo
imperium perdit.
Filius eius Sextus Tarquinius
pudicitiam Lucretiae , uxoris Collatini
, laedit. Maritus
et pater et Iunius Brutus eam
maestam inveniunt. Illis femina cum lacrimis iniuriam
aperit et cultro se ipsam interficit. Brutus ex vulnere dolore magno cultrum extrahit
et delictum punire parat.
Populum concitat et Tarquinio imperium
adimit. Liber iam
populus Romanus duo consules,
Iunium Brutum et Tarquinium Collatinum, delige-
re constituit.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Ο Ταρκύνιος ο Υπερήφανος, ο έβδομος και τελευταίος από τους βασιλείς, χάνει
την εξουσία μ’ αυτόν τον τρόπο. Ο γιος του, Σέξτος Ταρκύνιος, προσβάλλει την
τιμή της Λουκρητίας, της γυναίκας του Κολλατίνου. Ο σύζυγος και ο πατέρας και ο
Ιούνιος Βρούτος τη βρίσκουν περίλυπη. Η γυναίκα τους αποκαλύπτει την αδικία με
δάκρυα και αυτοκτονεί με μαχαίρι. Ο Βρούτος βγάζει το μαχαίρι από την πληγή με
μεγάλο πόνο κι ετοιμάζεται να τιμωρήσει το έγκλημα. Ξεσηκώνει το λαό και
αφαιρεί την εξουσία από τον Ταρκύνιο . Ο ρωμαικός λαός, ελεύθερος πια,
αποφασίζει να εκλέξει δύο υπάτους, τον Ιούνιο Βρούτο και τον Ταρκύνιο
Κολλατίνο.
ΑΣΚΗΣΕΙΣ:
1. Nα γραφούν οι αρχικοί χρόνοι των ρημάτων:
perdit
|
laedit
|
inveniunt
|
aperit
|
interficit
|
extrahit
|
adimit
|
2. Να συμπληρωθούν οι πίνακες:
regum
|
modo
|
uxoris
|
pater
|
vulnere
|
dolore
|
consules
|
|
Oν
|
|||||||
Γεν
|
|||||||
Δοτ
|
|||||||
Αιτ
|
|||||||
Κλ
|
|||||||
Αφ
|
Ον
|
|||||||
Γεν
|
|||||||
Δοτ
|
|||||||
Αιτ
|
|||||||
Κλ
|
|||||||
Αφ
|
3. Nα µεταφέρετε τις αντωνυµίες του κειµένου στην αντίστοιχη πτώση του
άλλου αριθµού και στα τρία γένη.
4. Nα µεταφερθούν τα ρήµατα του κειµένου στο αντίστοιχο πρόσωπο του
άλλου αριθµού στην έγκλιση και στο χρόνο που βρίσκονται.
5. Nα µεταφερθούν τα ρήµατα της πρώτης συζυγίας του κειµένου στο πρώτο
και στο δεύτερο
πρόσωπο και των δύο αριθµών της οριστικής του µέλλοντος.
6. Nα µεταφερθούν τα ρήµατα της τρίτης συζυγίας του κειµένου, τα οποία
βρίσκονται σε
οριστική ενεστώτα, στο αντίστοιχο πρόσωπο της οριστικής
του παρατατικού.
7. Nα µεταφερθούν τα ρήµατα της τέταρτης συζυγίας του κειµένου, τα οποία
βρίσκονται σε
οριστική ενεστώτα, στο αντίστοιχο πρόσωπο της οριστικής
του παρατατικού.
8. Nα γραφεί το απαρέµφατο ενεστώτα όλων των ρηµάτων του κειµένου.
9. Nα ξαναγραφούν οι παρακάτω περίοδοι, αφού µεταφερθούν τα ρήµατα στο
αντίστοιχο
πρόσωπο του άλλου αριθµού και γίνουν, όπου χρειάζεται, οι αναγκαίες τροποποιήσεις ώστε οι νέες προτάσεις να είναι νοηµατικώς αποδεκτές.
α) Filius eam maestam invenit.
β) Rex imperium perdit.
γ) Filius regis pudicitiam puellarum laedit.
δ) Illis femina iniuriam aperit.
ε) Ille delictum punit.
στ) Nos delictum punimus.
ζ) Vos iniuriam aperitis.
η) Ille populum Romanum concitabat.
10. Να
αντικαταστήσετε τις υπογραμμισμένες λέξεις των προτάσεων με τον αντίστοιχο τύπο
της αντωνυμίας hic- haec- hoc και έπειτα με τον τύπο της αντωνυμίας ille- illa- illud.
α. Tarquinius Superbus,
septimus atque ultimus regum hoc modo imperium perdit.
β. Filius eius Sextus
Tarquinius pudicitiam Lucretiae , uxoris
Collatini , laedit.
γ. Maritus et pater et Iunius Brutus eam
maestam inveniunt.
δ. Brutus ex vulnere dolore magno cultrum extrahit.
ΚΕΙΜΕΝΟ Χ
Aeneas bellum ingens geret in
Italia. Populos feroces contundet, mores eis imponet
et moenia condet. Tu Aeneam ad
caelum feres. Postea Iulus, Aeneae filius, regnum
ab Lavinio transferet et Albam
Longam muniet. Post trecentos annos Ilia duos filios,
Romulum et Remum, pariet, quos lupa nutriet. Romulus moenia
Martia condet
Romanosque de suo
nomine apellabit. Romanis imperium
sine fine erit. Caesar
Augustus, ab Iulo ortus, Belli
portas claudet et Saturnium regnum restitute. Hunc tu,
ut Aeneam, in caelo accipies.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Ο Αινείας θα κάνει φοβερό πόλεμο
στην Ιταλία. Θα συντρίψει άγριους λαούς, θα τους επιβάλλει θεσμούς και θα
χτίσει τείχη. Εσύ θα φέρεις τον Αινεία στον ουρανό. Αργότερα ο Ίουλος, ο γιος
του Αινεία θα μεταφέρει το βασίλειο από το Λαβίνιο και θα οχυρώσει την Άλβα
Λόγγα. Μετά από τριακόσια χρόνια η Ίλια θα γεννήσει δυο γιους, το Ρωμύλο και το
Ρώμο, τους οποίους θα θρέψει μια λύκαινα. Ο Ρώμυλος θα χτίσει τα Άρεια τείχη
και θα ονομάσει τους Ρωμαίους από το όνομά του. Η εξουσία θα είναι χωρίς τέλος
για τους Ρωμαίους. Ο Καίσαρας Αύγουστος, καταγόμενος από τον Ίουλο, θα κλείσει
τις πόρτες του Πολέμου και θα ξαναφέρει το
Κρόνιο βασίλειο. Εσύ θα δεχθείς αυτόν στον ουρανό, όπως τον Αινεία.
ΑΣΚΗΣΕΙΣ
1. Nα γραφούν οι αρχικοί χρόνοι των ρημάτων:
geret
|
contundet
|
imponet
|
condet
|
feres
|
pariet
|
nutriet
|
2. Να συμπληρωθούν οι πίνακες:
mores eis
|
caelum
|
fine
|
moenia
|
feroces
|
lupa
|
regnum
|
|
Oν
|
|||||||
Γεν
|
|||||||
Δοτ
|
|||||||
Αιτ
|
|||||||
Κλ
|
|||||||
Αφ
|
Ον
|
|||||||
Γεν
|
|||||||
Δοτ
|
|||||||
Αιτ
|
|||||||
Κλ
|
|||||||
Αφ
|
3. Οι παρακάτω ρηµατικοί τύποι να µεταφερθούν στο β΄ πληθυντικό πρόσωπο
της οριστικής του
ενεστώτα:
geret: ................................................................................................................
feres: .................................................................................................................
muniet: ..............................................................................................................
erit: ...................................................................................................................
imponet: ............................................................................................................
transferet: .........................................................................................................
nutriet: ..............................................................................................................
4. Να τοποθετήσετε
τα παρακάτω ρήµατα στον πίνακα και να συµπληρώσετε
τον αντίστοιχο
τύπο στους άλλους χρόνους της ίδιας φωνής: condet, feres, muniet, appellabit, erit, restituet.
ΕΝΕΣΤΩΤΑΣ
|
ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ
|
ΜΕΛΛΟΝΤΑΣ
|
5. Να συμπληρώσετε τις πτώσεις που λείπουν.
Ονομ. εν.
|
Αιτ. εν.
|
Αφ. εν.
|
Δοτ. Πλ.
|
Αιτ. Πλ.
|
Αφ. Πλ.
|
Eis
|
|||||
quos
|
|||||
tu
|
|||||
hunc
|
|||||
suo
|