Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Α' ΜΕΡΟΣ : ΟΝΟΜΑΤΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ (συνέχεια...)



*    ΑΝΤΩΝΥΜΙΕΣ.

1. Να αναγνωριστούν στις παρακάτω προτάσεις οι υπογραμμισμένες αντωνυμίες (είδος, πτώση, αριθμός, γένος)

α. Ἄνδρες πολῖται, καθ’ ἡμέραν εἰς τήν  ἐκκλησίαν ἰόντες ἀλλήλοις μάχεσθε καί οὐδέν ὑμᾱς αὐτούς ὠφελεῖτε.
β. Ἓκαστος παρεχέτω ἑαυτόν ἐν τοῖς ἀγροῖς δίκαιον τοῖς ἄλλοις.
γ. Ἐγώ δέ φιλῶν ὑμᾱς ὡς ἐμαυτόν ἐπιμελήσομαι ὑμῶν βέλτιον ἤ ὑμεῖς ὑμῶν αὐτῶν.
δ. Χάριν οὖν ἓξομεν ᾧτινι συμβουλεύσει ἡμῖν τά ἂριστα.
ε. Αἰσχρόν ἐστί ξενίζεσθαι ἐμέ καί τούς στρατιώτας ὑπό σοῦ και τῶν ὑμετέρων.
στ. Οὐ χρή πάσχειν ὃπερ οἰ ἀπειρότατοι  τῶν ἀνθρώπων.
ζ. Νικίας ἒλεξε ταῦτακαί αὐτῷ ἐδόκει.
  
2. Να συμπληρώσετε τον πίνακα με τον κατάλληλο τύπο της αντωνυμίας που σας δίνεται.


Γεν.εν.
Δοτ.εν.
Δοτ.πλ.
Αιτ.πλ.
ὃδε




οὗτος




ἐμαυτοῦ (αρσ.)




τίνων (θηλ.)




ἣπερ




ὃ τι




ἐμέ





3. Οι αντωνυμίες που βρίσκονται στην παρένθεση να γραφούν στον αντίστοιχο τύπο με τη λέξη που προσδιορίζουυν:

………………….. φύλακι (οὐδείς)
………………….. ἒργα (ὃστις)
………………….. ἡδονῶν (τοιοῦτος)
………………….. θεραπείᾳ (τίς)
………………….. χάριτος (μηδείς)
………………….. γνώμαις (οὗτος)
………………….. γυναικός (τηλικόσδε)
………………….. τήν γνώμην (οὗτος)
………………….. οὐσίαν (ἐμός)
………………….. θορύβου (ὑμέτερος)
………………….. ἂνδρας  (ἓτερος)
………………….  ἀνδρός (τίς)


4. Να γράψετε τις παρακάτω αντωνυμίες στα τρία γένη στην ονομαστική ενικού.
ἐμαυτοῦ, οὐδενός, ὃντινα, ἑτέρῳ, ἐμοῦ, ἀμφοτέροις, ὃν.

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

ΤΡΙΤΟ ΘΕΜΑ ΕΚΘΕΣΗΣ: ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ



   Το τρίτο θέμα έκθεσης του blog αποτελεί η διαφήμιση. Ένα θέμα που μας απασχολεί όλους..Ένα θέμα για το οποίο συχνά συζητάμε και ακούμε πολλές και διαφορετικές απόψεις. Σίγουρα η διαφήμιση δεν είναι φαινόμενο μόνο των μοντέρνων καιρών. Ήδη από την αρχαιότητα επαγγελματίες εμπορικοί κήρυκες  διαλαλούσαν τα προς πώληση προϊόντα με αμοιβή. Επομένως γίνεται φανερό ότι η εμπορική δραστηριότητα χρειαζόταν την διαφήμιση από παλιά, απλά στην εποχή της κατανάλωσης, στην οποία ζούμε έχει πολλαπλασιαστεί. Είναι σαφές λοιπόν ότι η διαφήμιση έχει αρκετά πλεονεκτήματα, όταν πληροφορεί το κοινό αντικειμενικά και προσφέρει στην κοινωνία. Έχει όμως και τις αρνητικές της πτυχές, όταν χρησιμοποιείται από κάποια άτομα ή οργανισμούς με σκοπό την παραπλάνηση του δέκτη, έχοντας ώς απώτερο στόχο την κατανάλωση.
  
   Το ακόλουθο video αφορά σε μια πρόσφατη διαφήμιση της εταιρείας κινητής τηλεφωνίας, vodafone η οποία προκάλεσε ποικίλα σχόλια και αντιδράσεις στο ευρύ κοινό. Είναι άραγε οι διαφημίσεις τόσο αθώες όσο νομίζουμε;
 http://www.youtube.com/watch?v=2FAqKQrf95s&feature=player_embedded#at=17

   Μπορείτε να δείτε ( κάνοντας κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο ) ένα ντοκιμαντέρ του Μανώλη Ανδριωτάκη "Προσοχή: Φονικές διαφημίσεις". Πρόκειται για ένα ντοκιμαντέρ στο οποίο διαφαίνεται o αγώνας ενεργών πολιτών που έχασαν τα παιδιά τους εξαιτίας διαφημιστικών πινακίδων, ενάντια στο Καθεστώς των διαφημιστικών πινακίδων. Ενώ η υπαίθρια διαφήμιση έχει κριθεί παράνομη απ’ το ανώτατο δικαστήριο της Ελλάδας, οι άμεσα εμπλεκόμενοι, απ’ τις διαφημιστικές εταιρείες, μέχρι τους Δήμους και τα πολιτικά κόμματα εξακολουθούν να μην εφαρμόζουν το Νόμο, θέτοντας διαρκώς τη ζωή των οδηγών σε κίνδυνο. Οι γονείς αυτοί μάχονται ενάντια στους προστάτες της παρανομίας και της διαφθοράς, αποκαλύπτοντας την προβληματική σχέση των ελλήνων με τους Νόμους. (πηγή: http://www.andriotakis.gr/killing.ads/)

"Προσοχή: Φονικές διαφημίσεις"
http://tvxs.gr/webtv/%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%BA%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AD%CF%81/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%BF%CF%87%CE%AE-%CF%86%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%86%CE%B7%CE%BC%CE%AF%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82

   […] Μιαν άλλου είδους ουτοπία, απολύτως δική της, έχει αναλάβει να κατασκευάσει, να διακινήσει και να επιβάλει στο συλλογικό νου η τεράστια βιομηχανία της διαφήμισης, στη βακτηρία της οποίας στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά η εμπορική τηλεόραση. Ας σημειώσουμε λοιπόν από μιας αρχής ότι ο τηλεοπτικός χρόνος που αφιερώνεται στην προβολή διαφημιστικών σποτ είναι ο μοναδικός «γυάλινος» χρόνος όπου κυριαρχούν χρώματα λαμπερά και ευφρόσυνα, αφού στη διάρκειά του πρέπει να ζωγραφιστεί ένας δελεαστικός κόσμος ευτυχίας, αμεριμνησίας και μηδενικού κινδύνου. O υπόλοιπος ενημερωτικός χρόνος της τηλεόρασης, ο ειδησεογραφικός, ας πούμε, κατακαλύπτεται από γκρίζα χρώματα, που σπάνε κάπως μόνο όταν υπερτερεί το κίτρινο του ανθρωποφαγικού κουτσομπολιού.
   Αυτός λοιπόν ο διαφημιστικής κοπής λαμπρός κόσμος, αυτός ο προδήλως πλαστός κόσμος που εξέρχεται γυαλιστερός από το διαφημιστικό χαλκείο, δεν παρασταίνεται μονάχα σαν εφικτός αλλά και σαν ήδη υπάρχων, σαν ήδη εγκατεστημένος και, επιπλέον, σαν ένας κόσμος στον οποίο έχουμε δικαίωμα όλοι μας, ανεξαρτήτως βαλαντίου ή ιδεολογικών τάσεων και κοινωνικών στάσεων. Δεν έχει κανείς παρά να απλώσει το χέρι του για να δρέψει άκοπα κι ακίνδυνα τα άνθη του καλού και τους πεντανόστιμους καρπούς, τα κινητά και τα αυτοκίνητα, τα δάνεια και τις πιστωτικές (αυτά κυρίως διαφημίζονται). Όλα τούτα προσφέρονται, αν όχι απολύτως δωρεάν, πάντως σε τιμές γελοίες, εφόσον βέβαια πιστέψουμε όλα όσα βλέπουμε καθημερινά στη μικρή οθόνη κι όσα ακούμε από τις γλυκερές φωνές που εξυμνούν το ένα ή το άλλο προϊόν. Μια φορά κι έναν καιρό, λοιπόν, ο Oυμπέρτο Έκο, πιθανόν σε μια από εκείνες τις στιγμές που οι διανοούμενοι σπουδαιολογούν για να εντυπωσιάσουν χωρίς να έχουν καλοσκεφτεί, είχε ισχυριστεί ότι οι διαφημίσεις θα λειτουργήσουν κάποια στιγμή σαν μοχλός ανατροπής του πάσης φύσεως κατεστημένου. Είχε την παράδοξη γνώμη ότι οι φτωχοί, βλέποντας προβαλλόμενο τόσο πλούτο, και τόσο ετοιμοπαράδοτο, θα τον διεκδικήσουν εξεγειρόμενοι μαζικώς.
   Δυστυχώς, δεν γίνεται να εμπιστευτούμε το διαφημιστικό ντετερμινισμό. Δεν μπορούμε δηλαδή να περιμένουμε άπραγοι από τα σποτάκια ό, τι αδυνατούν να πραγματοποιήσουν τα μανιφέστα ή οι διαδηλώσεις. Και δεν το μπορούμε επειδή η διαφήμιση, σαν μικρολογοτεχνία και μικροκινηματογράφος ταυτόχρονα, σαν το μεγάλο παραμύθι της εποχής μας, αποσκοπεί στον μαζικό φενακισμό, στην ύπνωση και στη διαβουκόληση, και όχι στη διέγερση συνειδήσεων. Και τείνω να πιστεύω πως όσο πιο χαριτωμένη εμφανίζεται, τόσο πιο επικίνδυνη είναι, τόσο ικανότερη να εγγράψει στη μαζική συνείδηση το μήνυμά της, και μάλιστα το ύπουλα άρρητο μήνυμά της, το τεχνικότατα εσωτερικό.
   Αν η ρεκλάμα είναι χοντροκομμένη, η αντίδρασή μας είναι σχεδόν αυθόρμητη και οπωσδήποτε καταλυτική. Ας θυμηθούμε, επί παραδείγματι, πόση ειρωνεία απελευθέρωσε η προ μηνών διαφημιστική εκστρατεία μιας τράπεζας, η οποία, με πνεύμα παραδόξως σφόδρα αντιυλιστικό, αυτοκαταστροφικά αντιυλιστικό, εξαπέλυσε ηθικοπλαστικά μηνύματα του είδους «η καλύτερη επένδυση είναι σε αμοιβαία συναισθήματα» ή «γιατί να περιοριζόμαστε στα μετρητά όταν η ζωή προσφέρει αμέτρητα». Ας θυμηθούμε επίσης τον καγχασμό με τον οποίο υποδεχτήκαμε πολλοί, μερικά χρόνια πριν την τηλεοπτική κυβερνητική προπαγάνδα που, κατόπιν ωρίμου σκέψεως στο υπουργείο Εσωτερικών, είχε θεμελιωθεί στο σλόγκαν «Μη σε νοιάζει, Xασάν». Ήταν τόσο χαώδης η απόσταση ανάμεσα στην πραγματικότητα του μετανάστη και της αντίστοιχης κρατικής πολιτικής και στην ειδυλλιακή αναπαράστασή της ώστε το χάος αυτό να καταπιεί γρήγορα το γλυκερό μήνυμα.
   Αντίθετα, πολύ δύσκολα θα διατεινόταν κάποιος ότι η πλέον επιτυχημένη διαφήμιση των τελευταίων μηνών ερέθισε τα αντιρατσιστικά αντανακλαστικά μας. Μας κέρδισε, και μάλιστα μαζικά, όπως ακριβώς μάςEβραίους, Πόντιους και τσιγγάνους, που νομίζουμε ότι τα αναπαράγουμε με την άκρη άκρη της γλώσσας μας, ενώ αυτά έχουν ήδη διεισδύσει βαθύτερα. Μας κέρδισε επειδή είναι τεχνικότερη και χιουμοριστικότερη, σαν άρτιο απόσπασμα από κινηματογραφική κωμωδιούλα, και γι’ αυτό λειτούργησε με τρόπο διαφορετικό από εκείνον για τον οποίο είχε προγραμματιστεί. Πέτυχε δηλαδή να προπαγανδίσει ιδέες και στάσεις, και όχι ένα τυχαίο προϊόν, ή μάλλον να νομιμοποιήσει, με τη μέθοδο του αστεϊσμού, ενδιάθετες ιδέες και στάσεις. Μιλάω εδώ για τη διαφήμιση που το σλόγκαν της, το μιξοελληνοαγγλικό «Πουτ δι κοτ ντάουν, σλόουλι» που λέει ένας αστυνομικός που εμφανίζεται τόσο κακομοίρης όσο μάλλον δεν υπήρξε ποτέ, έχει γίνει προ πολλού κοινός τόπος, κοινότατος. Αν πρόκειται για σκέτο γλωσσικό τόπο και όχι και για ιδεολογικό δεν το ξέρω, αν και η γλώσσα, εκτός από το να τσακίζει κόκαλα, ή και καρδιές, έχει την εγγενή ιδιότητα να οικοδομεί κόσμους και να τους καθιερώνει.
   Πού ενδέχεται να οφείλεται η επιτυχία της συγκεκριμένης διαφήμισης και η μαζική, άνευ ουσιωδών αντιδράσεων επιτυχία της; Πού επέλεξε να απευθυνθεί δηλαδή, ώστε να δελεάσει, να πείσει, να γίνει τσίχλα στο στόμα μας και κάπου βαθύτερα; Στο συνειδητό ή στο υποσυνείδητό μας; Υποτίθεται βέβαια ότι, σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα 100 του 2000, που ορίζει τις προϋποθέσεις μετάδοσης των τηλεοπτικών διαφημίσεων, «η τηλεοπτική διαφήμιση δεν πρέπει να χρησιμοποιεί τεχνικές που απευθύνονται στο υποσυνείδητο». Το ίδιο διάταγμα ορίζει ότι «η τηλεοπτική διαφήμιση δεν πρέπει να εισάγει διακρίσεις λόγω φυλής, φύλου, θρησκείας ή ιθαγένειας». Και λοιπόν; Νόμοι όπως αυτός πολύ δύσκολα αντέχουν στη βουλιμική επίθεση της ελευθεριάζουσας αγοράς μας, γι’ αυτό και οι ρητορικά αυστηρότατες προϋποθέσεις καταντούν σκέτες υποθέσεις και ανούσιο ευχολόγιο - μην παραβλέπουμε άλλωστε ότι εσχάτως η Ευρωπαϊκή Ένωση αναζητεί τρόπους για να παρακαμφθεί η απαγόρευση της γκρίζας διαφήμισης, δήθεν προς το συμφέρον του εμπορίου και του καταναλωτικού κοινού.
   Ειδικά πάντως τα νομοθετικώς οριζόμενα υπέρ της μη εισαγωγής διακρίσεως λόγω φύλου θα πρέπει να ρίχνουν σε βαθιά περίσκεψη και μελαγχολία τα επιτελεία των διαφημιστικών εταιρειών. Το αποτέλεσμα το βλέπουμε άλλωστε: είτε γιαούρτι διαφημίζεται είτε σοκολάτα ή αλκοολούχο ποτό ή αυτοκίνητο, ο κατεξοχήν φορέας του μηνύματος, αν όχι το μήνυμα αυτό καθεαυτό, είναι ένα σώμα, ένα σώμα γυναικός εννοείται, συνήθως λικνιζόμενο και πάντοτε λιμπιστικό και αμέσως προσφερόμενο. Kατά βάθος, πάρα πολλές διαφημίσεις δεν απευθύνονται στον ματσωμένο πιθανό πελάτη αλλά στον «ματσό».
(Παντελής Μπουκάλας, Ομιλία στη διημερίδα «Μια άλλη τηλεόραση είναι αναγκαία» του 4ου Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ, 13-14.2.2006)

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΕΙΜΕΝΟ:

1. Με ποιο τρόπο αναπτύσσεται η τέταρτη παράγραφος του κειμένου; Να αιτιολογήσετε την απάντησή σας.
2. Ποιον τρόπο πειθούς χρησιμοποιεί ο συγγραφέας στην έκτη παράγραφο του κειμένου; Να στηρίξετε την απάντησή σας αναφερόμενοι σε συγκεκριμένα χωρία της παραγράφου.
3.  «η τηλεοπτική διαφήμιση δεν πρέπει να χρησιμοποιεί τεχνικές που απευθύνονται στο υποσυνείδητο»: Γιατί ο συγγραφέας χρησιμοποιεί εισαγωγικά στο συγκεκριμένο σημείο;
4. Να βρείτε στο κείμενο πέντε λέξεις ή φράσεις που χρησιμοποιούνται συνυποδηλωτικά.
5. Ποια άποψη του Ουμπέρτο Έκο παραθέτει ο συγγραφέας στο κείμενο; Συμφωνεί ή όχι; Να αιτιολογήσετε την απάντησή σας.


Μπορείτε να διαβάσετε:
  • "Ιερή πείνα" του Ανσγουορθ : για το συγκεκριμένο βιβλίο αναφέρει χαρακτηριστικά ο συγγραφέας: «Η ιδέα της «Ιερής πείνας»», προήλθε από το κίνητρο για κέρδος, αυτή την ιερή πείνα, που προωθούσε τότε η κυρία Θάτσερ στη βρετανική κοινωνία. Τέτοιο κίνητρο είχαν και οι δουλέμποροι τον 18ο αιώνα. Η Αγγλία είχε τη μερίδα του λέοντος χρησιμοποιώντας το λιμάνι του Λίβερπουλ για να πηγαίνουν τα πλοία στη δυτική Αφρική. Βλέπουμε και σήμερα αυτό το κίνητρο για κέρδος πού μας έχει οδηγήσει. Γενικά, σημείο αφετηρίας για τα βιβλία μου είναι μια ιστορική περίοδος καμπής: οι εποχές της μεταβολής, της αλλαγής γίνονται ένα είδος καθρέφτη για εμάς σήμερα».

Μπορείτε να δείτε :
  • "The treasure of the Sierra Madre" - John Huston, μια ταινία για τη σκοτεινή φιλοχρήματη πλευρά των ανθρώπινων παθών. http://www.imdb.com/title/tt0040897/

Μπορείτε να ακούσετε:

ΚΕΙΜΕΝΟ 2.

«Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ»     
Ι. Μ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

   Η προπαγάνδα είναι πολιτική, κοινωνική, εμπορική. Είναι το σκληρό σφυροκόπημα που επιδιώκει να επιβάλει ένα προϊόν, οποιασδήποτε μορφής. Αυτό το προϊόν μπορεί να είναι μια πίστη, μια κοινωνική οργάνωση, ένα πολιτικό καθεστώς ή ένα είδος της καθημερινής χρήσης. Όλοι οι τρόποι της επικοινωνίας έχουν επιστρατευτεί, για να υπηρετήσουν την προπαγάνδα. Ο άμεσος λόγος, το ραδιόφωνο, ο κινηματογράφος, η τηλεόραση, το τυπωμένο
χαρτί, περιοδικό, εφημερίδα, βιβλίο.
   Η προπαγάνδα στηρίζεται στην επανάληψη. Πρέπει ο χώρος που απομένει από την καθημερινή έγνοια μέσα σου να γεμίσει από ένα σύνθημα, έτσι που να μην έχεις πια τη δυνατότητα να συλλογιστείς από μόνος σου, με τον εαυτό σου και για τον εαυτό σου. Αυτό μπορεί και να είναι ανακουφιστικό για όλους όσοι, από φυσική αδυναμία ή από νωθρότητα, δυσκολεύονται να κατασκευάσουν εσωτερική ζωή. Αλλά οι άλλοι, οι εξίσου πολλοί; Αυτοί δολοφονούνται ή αυτοχειριάζονται πνευματικά και ψυχικά, και μεταμορφώνονται σε θλιβερά ενεργούμενα. Και η ανθρώπινη μοναξιά μεγαλώνει, γίνεται ανυπόφορος εφιάλτης.
   Μνημόνευσα και την εμπορική προπαγάνδα, δηλαδή τη διαφήμιση. Είναι δύσκολο να συλλάβει κανείς την έκτασή της και την επίδρασή της στη διαμόρφωση του σύγχρονου ανθρώπου. Η εμπορική διαφήμιση, με τα μέσα που έχει τώρα στη διάθεσή της, βρίσκεται την κάθε στιγμή μπροστά στα μάτια μας, σιμά στα αυτιά μας, μια λέξη, μια φράση. Οι βιομηχανίες της εποχής, για να μπορέσουν να συντηρηθούν, είναι υποχρεωμένες να ανανεώνουν συνεχώς τους τύπους των προϊόντων τους, να επινοούν βελτιώσεις, συχνά χωρίς ωφελιμότητα, να δημιουργούν ένα χώρο γοητείας, που θα την ονόμαζε κανείς μαγγανεία, καθώς εκείνη που χρησιμοποιούσε ο Μεφιστοφελής, για να κερδίσει την ψυχή του Φάουστ.
   Έτσι θύμα αυτής της μηχανορραφίας, ο άνθρωπος της εποχής είναι υποχρεωμένος, ακόμη και για τη διάσωση της ατομικής του αξιοπρέπειας, να ανανεώνει τα ατομικά μέσα της μεταφοράς του, τα έπιπλά του, τα σκεύη του, να αλλάζει τρόπο ζωής, να γίνεται άλλος. Αυτές οι μεταμορφώσεις απαιτούν πρόσθετες δαπάνες. Και οι δαπάνες πρόσθεσαν το μόχθο. Και ο πρόσθετος μόχθος, προσανατολισμένος προς υλικά αποκτήματα, περιορίζει ολοένα και
περισσότερο τον ελάχιστο χρόνο της προσωπικής ζωής.
   Έτσι ο άνθρωπος του καιρού μας έχει αλλάξει το αυτοκίνητό του ή το ψυγείο του ή το ραδιόφωνό του, αλλά έχει συνάμα μεγαλώσει και την εσωτερική μοναξιά του. Η μέριμνα για την συνεχή απόκτηση υλικών αγαθών, κεντριζόμενη από την εμπορική διαφήμιση, κατακαλύπτει το χώρο του εσωτερικού βίου. Γενική διαπίστωση: η εξωστρέφεια. Ο σύγχρονος άνθρωπος διαθέτει ελάχιστο χρόνο για να συνομιλήσει με τον εαυτό του, για να κοιτάξει ο ίδιος τον εαυτό του, δηλαδή για να φιλοσοφήσει, καθώς είπε ο Γιάσπερς.

                                                                     

Α.  Να αποδώσετε περιληπτικά το κείμενο (100 λέξεις)

Β.1. Να σχολιάσετε σε 80 - 100 λέξεις το περιεχόμενο της πρότασης που ακολουθεί: «Η προπαγάνδα στηρίζεται στην επανάληψη. Πρέπει ο χώρος που απομένει από την καθημερινή έγνοια μέσα σου να γεμίσει από ένα σύνθημα, έτσι που να μην έχεις πια τη δυνατότητα να συλλογιστείς από μόνος σου, με τον εαυτό σου και για τον εαυτό σου».

2. Ποιους τρόπους πειθούς χρησιμοποιεί ο συγγραφέας στο κείμενο; Να δικαιολογήσετε την απάντησή σας δίνοντας ένα παράδειγμα σε κάθε περίπτωση.
3. α. «Η προπαγάνδα στηρίζεται στην επανάληψη»: Η λέξη στηρίζεται χρησιμοποιείται με την κυριολεκτική της σημασία ή με τη μεταφορική; Να φτιάξετε μια πρόταση με την ίδια λέξη, όπου να χρησιμοποιείται με την άλλη σημασία της.
β. «Και ο πρόσθετος μόχθος, προσανατολισμένος προς υλικά αποκτήματα, περιορίζει ολοένα και περισσότερο τον ελάχιστο χρόνο της προσωπικής ζωής.»: Η  σύνταξη στην παραπάνω περίοδο είναι ενεργητική ή παθητική;  Να κάνετε τις απαραίτητες μετατροπές, ώστε να δηλώνει το αντίθετο.
4. Να δώσετε ένα συνώνυμο για κάθε μία από τις λέξεις που ακολουθούν: μηχανορραφίας, νωθρότητα, ανυπόφορος, περιορίζει , συνεχή.

Γ. Σε ένα αποδεικτικό δοκίμιο των 550- 600 λέξεων να εκφράσετε την άποψη σας για τη χρησιμότητα της διαφήμισεις στη ζωή του σύγχρονου ανθρώπου, προτείνοντας παράλληλα τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε ο άνθρωπος να προφυλαχθεί από τις αρνητικές της επιδράσεις.

Δείτε:
Εντυπωσιακές διαφημίσεις!! http://www.otherside.gr/2008/08/great-advertisments/
Ελληνικές αστείες διαφημίσεις εκ των οποίων θυμόμαστε τις περισσότερες..http://www.youtube.com/watch?v=cVQOxNuG0dA&feature=player_embedded
http://www.youtube.com/watch?v=LcngC8kveKo&feature=player_embedded





Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011

Α' ΜΕΡΟΣ : ΟΝΟΜΑΤΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ



*    OYΣΙΑΣΤΙΚΑ.

1. Να γραφούν οι πτώσεις που ζητούνται για την καθεμία ομάδα ουσιαστικών στον ενικό και πληθυντικό αριθμό:

      ἡ μᾶζα  ἡ μοῖρα  ὁ πελάτης  ὁ κοχλίας  ὁ πολίτης ὁ κίνδυνος  τό δῶρον

γεν.

δοτ.

   τό ἄστυ  ἡ τάξις  ὁ στάχυς  ὁ ἀλιεύς  ὁ ἰχθύς  ὁ ἥρως  ὁ πέλεκυς  

γεν.

δοτ.

     ὁ δαίμων  ὁ γνώμων  ὁ  κηδεμών  ὁ ἐλαιών  ὁ ἀγών  ὁ πράκτωρ  ὁ ῥήτωρ 
       
γεν.

δοτ.

κλητ.

        ὁ ἱμάς  ὁ γίγας  ὁ ἐλέφας  ὁ θεράπων  ὁ ἀνδριάς  ὁ γέρων  ὁ λέων

γεν.

δοτ.

κλητ.

         ὁ ὂνυξ  ἡ φλέψ  ἡ ὂρνις  ἡ νύξ  ὁ θώραξ  ὁ τάπης  ἡ ποιότης  ἡ ψηφίς

γεν.

δοτ.

          
       ὁ ποιμήν  ὁ ἀστήρ  ὁ  αὐχήν  ὁ ποιμήν ὁ αἰθήρ  ὁ πυρήν  ὁ σωτήρ

γεν.

δοτ.

     ὁ πατήρ  ὁ ἀνήρ  ἡ μήτηρ  ἡ θυγάτηρ  ἡ γαστήρ  ὁ παῖς  ἡ ναῡς 

γεν.

δοτ.

κλητ.


ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΚΑΠΟΙΕΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ, ΒΟΗΘΗΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΣΚΗΣΕΙΣ

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 1.
Τα ενρινόληκτα ουσιαστικά χωρίζονται σε διπλόθεμα (ων –ονος) και μονόθεμα (ων –ωνος).

·         Μονόθεμα ουσιαστικά είναι:
α. Τα οξύτονα αρσενικά περιεκτικά (π.χ. γυναικών, πευκών)
β. Τα μεγεθυντικά
γ. Τα εξής προσηγορικά παροξύτονα: ὁ δρόμων, ὁ δόλων, ὁ εἴρων, ὁ καύσων, ὁ κλύδων, ὁ κώδων, ὁ μήκων, ὁ πάρων, ὁ πώγων, ὁ σάπων, ὁ σίφων, ὁ ἄμβων
δ. Τα προσηγορικά οξύτονα (εξαιρούνται:  ὁ ἀλαζών, ἡ ἀλεκτρυών, ὁ ἡγεμών, ὁ κανών, ὁ κηδεμών, ὁ συνδαιτυμών)

·         Διπλόθεμα ουσιαστικά είναι:
α. Τα οξύτονα θηλυκά, κύρια και προσηγορικά (εξαιρούνται: ἡ Βαβυλών, ἡ Κολοφών, ἡ λεγεών, ἡ Σικυών)
β. Τα οξύτονα αρσενικά (εξαιρούνται τα περιεκτικά)
γ. Τα παροξύτονα αρσενικά
Η κλητική των οξύτονων διπλόθεμων σε ών –όνος είναι όμοια με την ονομαστική. π.χ. ὦ ἡγεμών
Η κλητική των βαρύτονων διπλόθεμων σε ων – ονος και ωρ – ορος σχηματίζεται με το ασθενές θέμα:  -ον, -ορ

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ 2.
                                                                                                                          
Α. Τα βαρύτονα μονόθεμα σε ας – αντος σχηματίζουν την κλητική ακατάληκτη. π.χ.  ὁ γίγας - ὦ γίγαν, ενώ ὁ ἱμάς - τοῡ  ἱμάντος

Β. Σε ων – οντος σχηματίζονται:
    - Η μετοχή αρσενικού γένους ενεστώτα των βαρύτονων   ενεργητικών ρημάτων και αορίστου β’ που λήγει σε ών – όντος
    - Τα αρσενικά παροξύτονα και τα κύρια ονόματα


*    ΕΠΙΘΕΤΑ.

2. Να συμπληρωθούν οι συνεκφορές με τον σωστό τύπο επιθέτου:

τοῖς ………………………….. θανάτοις         (αἰφνίδιος)
τόν …………………………… ῥήτορα            (σώφρων)
ἡ    ……………………………. γυνή                 (πονηρός)
τοῖς …………………………  πατράσι            (εὐδαίμων)
ᾦ   …………………………… θύγατερ           (ἀπάτωρ)
ᾦ  ……………………………   ἂνερ                  (εὐφυής)
τῆς …………………………… βουλήσεως     (ὀξύς)
τῶν …………………………… νομισμάτων  (κίβδηλος)
τῶν ………………………….. ἐτῶν                  (ἥμισυς)
τοῖς ………………………….. ἀνδράσι           (πᾶς)
ταῖς …………………………… ὁδοῖς              (ἥμισυς)
τόν ……………………………. νέον               (φέρελπις)
ταῖς …………………………… θαλάσσαις   (ἰχθυόεις)
τῇ   …………………………….. πατρίδι         (ἐνδεής)
τά   …………………………… ἂνθη                (γλυκύς)
ᾦ   …………………………….  θεέ                  (ἐλεήμων)
τῆς …………………………… ἐνότητος         (ἀρραγής)
τοῖς ……………………………πελέκεσι        (ὀξύς)
τῇ    …………………………… θυγατρί          (ἀκών)


3. Να συμπληρωθούν τα κενά με τον κατάλληλο τύπο της λέξης  που βρίσκεται στην παρένθεση:

α. Πολλαί μέν δοναί τήν τέρψιν …………………… (γλυκύς) μεν, ………………… (βραχύς) δ΄ἒχουσιν.
β. Φύλαττε τό μέν σῶμα ………………… (ὑγιής), τήν δε ψυχήν ………………… (εὐσεβής)
γ. Στέργομεν τόν ……………………  ………………………… (ἀληθής λόγος), τοῖς δε …………………… (ψευδής) οὒποτε πιστεύομεν.
δ. Τῶν μέν ἀνθρώπων οἱ μέν …………………… (σώφρων), οἱ δέ …………………… (ἄφρων) εἰσίν.
ε. Οἱ θεοί τοῖς……………………… (εὐσεβής) εἰσίν …………………… (εὐμενής), τοις δ΄………………… (ἀσεβής) φοβεροί.
στ. Εὑρήσεις τούς μέν ………………… (ἄφρων) πολλούς, τούς δέ …………………… (ἐλεήμων) σπανίους.
ζ. Τοῖς ……………… (ἐπιμελής) ἀνθρώποις πάντα δοῡλα γίγνεται.
η. Ἡ μουσική ……………… (ὀξύς) ἃμα καί ………………. (βαρύς) φθόγγους μείγνυσι ἐν διαφόροις φωναῖς.
θ. Οὗτος ὁ μάρτυς ……………. (πᾱς) τήν  ἀλήθειαν λέγει.
ι. ………………. (εὐγενής) ἀνθρώπου ἐστί τῶν ………………. (ἀσθενής) φροντίζειν.


*    ΜΕΤΟΧΕΣ.
ΚΑΤΑΛΗΞΕΙΣ ΜΕΤΟΧΩΝ:

1.      ΔΕΥΤΕΡΟΚΛΙΤΕΣ: 
  -μένος –μένη –μένον

π.χ. λυόμενος – λυομένη – λυόμενον
        λελυμένος – λελυμένη – λελυμένον
        τιμώμενος – τιμωμένη – τιμώμενον κλπ…

2.      ΤΡIΤΟΚΛΙΤΕΣ:
-ας –ασα –αν    π.χ.  λύσας –λύσασα -λῦσαν

-είς -εῖσα –έν     π.χ.  τιθείς - τιθεῖσα –τιθέν    

-ούς -οῦσα –όν  π.χ.  διδούς - διδοῦσα –διδόν

-ύς -ῦσα –ύν        π.χ.  δεικνύς -δεικνῦσα –δεικνύν     

-ων –ουσα –ον    π.χ.  φέρων –φέρουσα –φέρον

-ῶν -ῶσα -ῶν     π.χ.  τιμῶν -τιμῶσα -τιμῶν 

-ῶν -οῦσα -οῦν   π.χ.  δηλῶν -δηλοῦσα -δηλοῦν
                                       ποιῶν -ποιοῦσα -ποιοῦν
                                       βαλῶν -βαλοῦσα -βαλοῦν

-ώς -υῖα –ός         π.χ. λελυκώς -λελυκυῖα –λελυκός    

-ως -ῶσα –ώς      π.χ. ἐστως -ἐστῶσα –ἐστώς  

ΑΣΚΗΣΕΙΣ:

1. Να γράψετε τις πτώσεις των μετοχών που σας ζητούνται:


Γεν.εν.
Δοτ.εν.
Κλητ.εν.
Δοτ.πλ.
Αιτ.πλ.
ὁ βαλῶν





τό γραφέν  





ὁ ἱστάς





ὁ κατιδών





ἡ τιμῶσα





ὁ δεικνύς





ὁ διδούς





τό οἰκοδομοῦν





ὁ πεποιηκώς





ὁ φέρων






2. Να συμπληρώσετε τα κενά με τη μετοχή του ρήματος που σας δίνεται στην παρένθεση στο σωστό γένος, αριθμό και πτώση.

α. Τριήρεις ἠκουε …………… (περιπλέω. μετ. ενεστ., αιτ. πληθ.) πολλά ἀνδράποδα ἒλαβον.
β. Λύσανδρος παρέπλει εἰς Λάμψακον ………… (εἰμί, μετ. ενεστ., αιτ. εν.) σύμμαχον τῶν Ἀθηναίων.
γ. Εἳλετο τήν τοῦ …………………. (ἀποθνῄσκω, μετ. παρακ., γεν. εν.) πίστιν μᾶλλον ἢ τήν σωτηρίαν.
δ. ………………… (παρέρχομαι, μετ. αορ. β’ , ονομ. πληθ.) δ’ αὐτοῖς συνηγόρουν Φιλοκράτης καί Δημοσθένης, ἀλλ’ οὐκ Αἰσχίνης.
ε. Κῦρος ᾔδει τόν βασιλέα μέσον ………………… (ἒχω, μετ. ενεστ., αιτ. εν.) τοῦ Περσικοῦ στρατεύματος.
στ. Τούτων μή …………………….. (διατάττομαι, μετ. παθ. αορ., γεν. πληθ.) οὐκ ἂν οἷοί τ’ ἦμεν οἰκεῖν μετ’ ἀλλήλων. 
3. Να συμπληρώσετε τον πίνακα με τον κατάλληλο τύπο μετοχής:


Γεν.εν.
Κλητ.εν.
Δοτ.πληθ.
Αιτ.πληθ.
ὁ   ἔχων




ἡ  γράψασα




ὁ   λελυκώς




ὁ  τιμῶν




ἡ πεφυκυῖα




ὁ  τιθείς




ὁ  βαλῶν




ὁ ἱστάς




ἡ βλάψουσα




τό δοκοῡν  




ὁ ἀκούσας




ὁ ἐλθῶν